ΘΕΟΛΟΓΟΙ

Γεννήθηκε το 1935 στο Παλαιό Φάληρο των Αθηνών. Ο πατέρας του ήταν  από τα Κύθηρα και η μητέρα του από τη Νάξο. Είχαν υψηλή μόρφωση και του μετέδωσαν τη χριστιανική πίστη. Από νωρίς συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη πρώην Λήμνου Βασίλειο Ατέση, που τον ενέπνευσε να ακολουθήσει τον δρόμο της Θεολογίας. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και πήγε στο εξωτερικό για σπουδές στον τομέα της Ποιμαντικής. Εργάστηκε στην Αθήνα, ως βοηθός στην έδρα της Ποιμαντικής και του Κανονικού Δικαίου, και συνέγραψε την διατριβή του με θέμα: «Η Ποιμαντική των Φυλακισμένων». Προώθησε στους φοιτητές του τη βιωματική Ορθόδοξη πατερική Θεολογία μέσα από τη λατρευτική ζωή. Ίδρυσε παράλληλα το Ίδρυμα «Παντοκράτωρ» στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου, στο οποίο οργάνωνε ομιλίες, κύκλους νέων, επιστημονικές εσπερίδες και άλλες πνευματικές εκδηλώσεις.

    Το 1972 εκάρη μοναχός από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α΄ και στη συνεχεία χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Εκείνη την εποχή η Ιερά Μονή Πεντέλης έγινε το κέντρο των φιλομονάχων φοιτητών της Θεολογικής Σχολής. Συνδέθηκε τότε με τον Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο Σελέντη, ο οποίος τον κάλεσε να μετατεθεί στην Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος για να επανδρώσει την ιστορική Μονή του Αγίου Γεωργίου Αρμά. Έτσι εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αρμά και στις 8 Απριλίου του 1973 ενθρονίστηκε ως Ηγούμενός της. Μέλη της πρώτης αδελφότητας ήταν ο  σημερινός Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλος και ο σημερινός Επίσκοπος Κατάγκας της Αφρικής Μελέτιος. Το άλλοτε έρημο μοναστήρι έγινε κέντρο λειτουργικής και πνευματικής ζωής.

    Το 1974 μη θέλοντας να συμπράξει με τη νέα εκκλησιαστική κατάσταση, μετά την έκπτωση του Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαου, αναχώρησε με ολόκληρη τη μοναστική αδελφότητα για το Άγιον Όρος. Εκεί του παραδόθηκε η Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου, την οποία ανέδειξε ως τόπο πνευματικότητος και προσφοράς. Διετέλεσε Ηγούμενός της επί 40 χρόνια και εκτός από την πνευματική καθοδήγηση δεκάδων μοναχών και πολλών γυναικείων Μοναστηρίων, υποστήριξε την εξωτερική Ιεραποστολή και τον αγώνα απεξάρτησης νέων από τα ναρκωτικά. Σημαντικός υπήρξε ο αγώνας του μέσα από ομιλίες, επιστολές, βιβλία για την υπεράσπιση της Ορθοδόξου πνευματικότητος. Έθιγε πάντα τις εκτροπές από τους Ιερούς Κανόνες, τις τάσεις εκκοσμικεύσεως και ήταν σταθερός στις αρχές της Εκκλησίας.

    Ο Γέροντας ταλαιπωρήθηκε από σοβαρά προβλήματα υγείας και για το λόγο αυτό τον Μάρτιο του 2013 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τα καθήκοντα της ηγουμενίας του. Κοιμήθηκε την Κυριακή της Πεντηκοστής, 8 Ιουνίου 2014, στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Γρηγορίου στη Θεσσαλονίκη και ενταφιάστηκε στο Άγιον Όρος.

Νικολαοσ Πρωτοπαπας, «Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης. Μια αγιοπατερική προσωπικότητα του Αγίου Όρους», Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος, http://www.imfth.gr/news_events/arhimandritis-georgios-kapsanis-mia-agiopateriki-prosopikotita-toy-agioy-oroys [προσπ. 24-8-2017]. Ανώνυμος, «Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Γρηγοριάτης (1935-2014)», σσ. 14-17, https://www.imp.gr/images/PE_teyxh/peiraikh_ekklhsia263.pdf [προσπ. 25-8-2017]. Ανώνυμος, «Η κοίμησις του γέροντος», σσ. 51-55.