ΘΕΟΛΟΓΟΙ

Γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας  το 1906. Πριν γίνει μοναχός ονομαζόταν Ευάγγελος. Οι γονείς του ήταν ο Λεωνίδας και η Ελένη και είχε άλλα 3 αδέλφια. Ο πατέρας του ξενιτεύτηκε για να δουλέψει στη διώρυγα του Παναμά. Έτσι ο Ευάγγελος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί αρχικά βόσκοντας ζώα και στη συνέχεια σε ανθρακωρυχείο, σε κατάστημα στη Χαλκίδα και αργότερα σε ένα παντοπωλείο στον Πειραιά. Τον πόθο για να γίνει μοναχός τον γέννησε ο βίος του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη, τον οποίο μελέτησε και ήθελε να μιμηθεί.

    Το 1918 σε ηλικία δώδεκα ετών έκανε την τρίτη προσπάθειά του να ταξιδέψει στο Άγιον Όρος, αποδείχθηκε επιτυχής. Η διαμονή παιδιών  απαγορευόταν από τους τότε κανονισμούς του Αγίου Όρους. Ασυνόδευτος όμως ο ίδιος κατάφερε τελικά με τη συνέργεια του Θεού να εγκατασταθεί στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια, στην υπακοή δύο κατά σάρκα αδερφών του γέροντος Παντελεήμονος και του γέροντος Ιωαννικίου. Το πρώτο μοναχικό του όνομα ήταν Νικήτας και έγινε μεγαλόσχημος σε ηλικία δεκαέξι ετών. Από νωρίς ο Θεός τον επισκίασε με τη Χάρη του και έλαβε το προορατικό χάρισμα μετά από μια τυχαία γνωριμία του με ένα ρώσο ερημίτη, τον "Γερο-Δημά". Προγνώρισε ο Θεός Πατέρας ότι το παιδί του δεν θα αποστατούσε μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του και του έδωσε μια θέση διακονίας στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. Του έδωσε το χάρισμα της όρασης του αοράτου κόσμου και της κατά περίπτωση γνώσης του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, προκειμένου να υπηρετήσει τους αδελφούς του, στο πλευρό των αγγέλων και των Αγίων.

   Από το 1925 μέχρι το 1940  αναγκάστηκε να επιστρέψει στο νησί της Εύβοιας λόγω ασθένειας. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο  Πορφύριο Γ΄, ο οποίος του έδωσε το όνομα Πορφύριος και σε ηλικία είκοσι δύο ετών του ανέθεσε το λειτούργημα του εξομολόγου. Υπηρέτησε ως εφημέριος στο χωριό Τσακαίοι και ως πνευματικός στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Όταν έγινε η μονή αυτή γυναικεία, μετεγκαταστάθηκε στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.

Επί 33 χρόνια, από το 1940 έως το 1973 υπηρέτησε ως εφημέριος στην Πολυκλινική, που βρίσκεται στην πλατεία Ομόνοιας, και στον Ιερό Ναό του Αγίου Γερασίμου εξομολογώντας, συμβουλεύοντας και θεραπεύοντας τους ασθενείς, τους γιατρούς και τους πιστούς. Από το 1955 είχε εγκατασταθεί στο εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι του Αγίου Νικόλαου Καλισσίων Πεντέλης. 

    Το 1979 μεταφέρθηκε στο Μήλεσι Αττικής, κοντά στον Ωρωπό, και δαπάνησε τις οικονομίες του για την ίδρυση της ιεράς μονής Μεταφορφώσεως του Σωτήρος. Αξιώθηκε το 1990 να χαρεί τη θεμελίωση του καθολικού της Μονής έχοντας ζήσει τα προηγούμενα χρόνια σε τροχόσπιτο , σε μικρό κελλί από τσιμεντόλιθους και αργότερα σε πρόχειρο κτίσμα, ενώ ήταν άρρωστος και τυφλός. Το 1991 μετά από μάχες με τις αρρώστιες, με έμφραγμα, με μια επώδυνη κήλη, με σπασμένο πόδι, με νεφροπάθειες, με στομαχικές αιμορραγίες και με έναν όγκο στον εγκέφαλο ζήτησε να μεταφερθεί στο Άγιον Όρος, για να τελειώσει το  επίγειο μέρος της ιερατικής διακονίας του στις 2 Δεκεμβρίου του 1991. Μέσα στο δάσος έγινε ήσυχα ο ενταφιασμός του, καθώς είχε παραγγείλει να μην αναγγελθεί η κοίμησή του.

     Από τις 27 Νοεμβρίου 2013, συγκαταλέγεται και επίσημα στη χορεία των Αγίων της Εκκλησίας μας.

Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Βίος, σσ, 29-187. Σάββας Ιερομόναχος, Η θεραπεία σσ, 9-11. Αρβανίτης, «Ο Γέρων Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης», σσ. 20-23. Ανώνυμος, «Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης», σσ. 7-29.  Lockwood, Το Θέλημα, σσ, 33-38.

O Όσιος Πορφύριος λειτουργεί το Πάσχα

 έχετε ενημερωθεί για τους όρους χρήσης και μεταφέρεστε σε άλλο ιστότοπο

Ο Όσιος Πορφύριος διαβάζει τό Άγιον Ευαγγέλιον .

 έχετε ενημερωθεί για τους όρους χρήσης και μεταφέρεστε σε άλλο ιστότοπο

Ο Όσιος Πορφύριος ψάλλει εκκλησιαστικούς ύμνους .

 έχετε ενημερωθεί για τους όρους χρήσης και μεταφέρεστε σε άλλο ιστότοπο